پنج دلیلی که نشان می‌دهند نزاع اسرائیل و فلسطین به این زودی پایان نخواهد یافت!
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۵۰۰۱
فرارو- استفن والت، پژوهشگری برجسته در مکتب رئالیسم (واقع گرایی) در روابط بین الملل است. او در سال ۲۰۱۸ میلادی کتابی را با عنوان «جهنم نیات خوب» منتشر کرد که در آن استدلال کرده بود ظرف سه دهه گذشته «هژمونی لیبرال» که در آن امریکا سیاست استقرار اقتصاد بازار آزاد، لیبرال دموکراسی و حقوق بشر را در سراسر جهان دنبال کرده باید با استراتژی «خارج از مرز» جایگزین شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرراو به نقل از فارین پالسی، اگر تاریخ معاصر خاورمیانه را مطالعه کرده باشید و اخبار آن منطقه را به طور منظم دنبال کنید احتمالا دیدگاه خوبی در مورد این که چرا درگیری طولانی مدت بین یهودیان اسرائیل و فلسطینیان تاکنون لاینحل باقی مانده خواهید داشت در این صورت این یادداشت برای شما مناسب نیست.
با این وجود، اگر چندان با تاریخ آن منطقه و منازعه چند دهه‌ای آشنا نیستید ممکن است از خود بپرسید: مشکل چیست؟ چرا اسرائیلی‌ها و فلسطینیان نتوانسته اند اختلافات را حل کنند؟ آمریکا پس از جنگ جهانی دوم با آلمان و ژاپن مصالحه کرد و امروز روابط بین ایالات متحده و ویتنام دوستانه است. حتی جوامع آشفته‌ای مانند آفریقای جنوبی و ایرلند شمالی نیز به سمت عدالت و صلح حرکت کرده اند. پس چرا تلاش‌های مختلف برای پایان دادن به نزاع میان اسرائیل و فلسطینیان با شکست همراه بوده به شکلی که اکنون شاهد بدترین خونریزی اسرائیل از زمان ایجاد رژیم اسرائیل در سال ۱۹۴۸ هستیم؟
من برای یافتن پاسخ این پرسش به شما کمک خواهم کرد. در ادامه به پنج دلیل اصلی اشاره می‌کنم که نشان می‌دهند چرا منازعه اسرائیل و فلسطین کماکان به زندگی بی‌گناهان پایان می‌دهد، منطقه را بی‌ثبات می‌سازد و باعث تداوم ترس، رنج و بی عدالتی می‌شود.
۱-اهداف غیرقابل تقسیمدر قلب این منازعه یک مشکل ساختاری عمیق وجود دارد: اسرائیلی‌ها و ملی گرایان فلسطینی هر دو می‌خواهند در یک قلمرو زندگی کنند و آن را کنترل نمایند و هر یک از طرفین بر این باور هستند که حق از آن آنان است. هر گروهی برای ادعای خود مبنایی دارد و هر یک با شور و حرارت معتقد است که باید بر طرف مقابل غلبه کند. محققان روابط بین الملل به موقعیت‌هایی از این قبیل به عنوان مشکلات "تقسیم ناپذیری" اشاره می‌کنند: اگر موضوع (موضوعات) مورد بحث نتواند به گونه‌ای تقسیم شود که برای هر دو طرف قابل قبول باشد حل و فصل اختلاف دشوارتر است. وضعیت پیچیده و بحث برانگیز بیت المقدس مکانی مقدس برای پیروان سه دین بزرگ را نیز به این ترکیب اضافه کنید که خود باعث تشدید معضل شده است. اگرچه در طول قرن گذشته چندین پیشنهاد برای تقسیم زمین وجود داشته، اما صدا‌هایی که خواستار سازش هستند توسط کسانی که خواهان تمام سرزمین مورد مناقشه هستند خفه شده یا به حاشیه رانده شده است. متاسفانه ناسیونالیسم معمولا این گونه عمل می‌کند.
۲-معضل امنیتیبا توجه به مشکل نخست همراه با کوچک بودن قلمرو مورد مناقشه دو جامعه با یک معضل امنیتی شدید روبرو هستند. رهبران صهیونیست از همان ابتدا تشخیص دادند که ایجاد یک کشور تحت کنترل یهودیان با اقلیت قابل توجه عرب دشوار و حتی غیر ممکن است. این باور منجر به پاکسازی قومی در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ و دوباره در سال ۱۹۶۷ میلادی شد زمانی که اسرائیل کرانه باختری را اشغال کرد. با این وجود، رفتار صهیونیست‌ها بی سابقه نبود، تلاش‌های مرتبط با دولت سازی در بسیاری از کشور‌های دیگر از جمله ایالات متحده نیز شامل اعمالی با ماهیتی مشابه بود. جای تعجبی ندارد که فلسطینیان اخراج شده از سرزمین‌های شان و هم چنین همسایگان عرب اسرائیل از آن چه رخ داد خشمگین بودند و اشتیاق تغییر وضعیت و نتیجه حاصل شده را داشتند.
بدتر از آن، جمعیت اندک و جغرافیای آسیب پذیر اسرائیل به رهبران آن انگیزه قدرتمندی داد تا کشور را با گسترش مرز‌های خود امن‌تر کنند. دیوید بن گوریون نخست وزیر وقت اسرائیل برای مدت کوتاهی امیدوار بود که برخی از اراضی را که اسرائیل در طول جنگ سینا در سال ۱۹۵۶ اشغال کرده بود حفظ نماید، اما فشار مداوم ایالات متحده او را مجبور به ترک این طرح ساخت. یازده سال پس از آن همان انگیزه توسعه طلبانه باعث شد تا اسرائیل کنترل کرانه باختری و بلندی‌های جولان را پس از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ حفظ کند و کنترل بخش زیادی از شبه جزیره سینا را از سال ۱۹۶۷ تا امضای معاهده صلح مصر و اسرائیل در سال ۱۹۷۹ میلادی حفظ نماید.
متاسفانه حفظ و استقرار نیروهای اسرائیلی در کرانه باختری و هم چنین کنترل نوار غزه به این معنی بود که میلیون‌ها فلسطینی برای همیشه تحت حاکمیت اسرائیل خواهند بود و در واقع به مشکل جمعیتی که بنیانگذاران آن سعی داشتند از آن اجتناب ورزند دامن زد. اراضی تحت کنترل اسرائیل و دنبال کردن هدف اسرائیل بزرگ این بهانه را به رهبران اسرائیل داد تا فلسطینیان بیش تری را از اراضی شان اخراج کنند و همین موضوع باعث ایجاد یک سیستم آپارتاید شد که در تضاد با تعهد ادعایی اسرائیل به دموکراسی و رعایت حقوق بشر بوده است. شلومو بن آمی" وزیر خارجه سابق اسرائیل در سال ۲۰۰۶ میلادی نوشته بود:"دموکراسی و دولت یهود را نمی‌توان با گسترش ارضی آشتی داد".
در این میان، کم‌ترین گزینه بد باقی مانده برای اسرائیل این بود: اسرائیل می‌تواند بخش قابل توجهی از سرزمینی را که اکنون تحت کنترل خود دارد واگذار کند و به فلسطینی‌ها اجازه دهد کشوری برای خود داشته باشند. این هدف سیاست اعلام شده دولت‌های کلینتون، بوش، اوباما و اکنون بایدن بود. با این وجود، معضل امنیتی تلاش‌ها برای مذاکره دو دولت برای دو ملت را پیچیده ساخته است. مذاکره کنندگان اسرائیلی اصرار دارند که هر نهاد یا دولت فلسطینی در آینده باید به طور موثر غیرنظامی باشد و اسرائیل کنترل قابل توجهی بر مرز‌ها و حریم هوایی خود را حفظ کند تا اطمینان حاصل شود که یک کشور فلسطینی هرگز قادر به تهدید جدی اسرائیل نیست.
با این وجود، تحقق این خواسته اسرائیل باعث تضعیف و آسیب پذیری همیشگی فلسطینیان در برابر اسرائیل و سایر دولت‌ها خواهد شد وضعیتی که آنان به طور قابل توجهی تمایلی به پذیرش آن ندارند. اگرچه می‌توان ترتیباتی را تصور کرد که بتواند احساس امنیت هر یک از طرفین را بهبود بخشد و به آشتی نهایی کمک کند، اما تامین امنیت مطلق یک هدف دست نیافتنی است. متاسفانه حمله حماس به اسرائیل در تاریخ ۷ اکتبر که باعث کشته شدن شهروندان غیر نظامی اسرائیلی شد و جنایاتی که اکنون بر فلسطینیان بیگناه توسط اسرائیل در غزه تحمیل می‌شود دستیابی به راه حل دو دولتی را در آینده قابل پیش بینی دشوارتر خواهد کرد.
۳-قدرت‌های خارجی و نقش غیر مفید آناندر میانه درگیری میان اسرائیل و فلسطینیان مجموعه‌ای از بازیگران ثالث نیز نقش دارند که مداخلات منفعت طلبانه‌ای را انجام داده اند که معمولا نتیجه معکوس داشته و به تشدید روند بحران دامن زده است. بریتانیا این مشکل را با اعلامیه بالفور ۱۹۱۷ در دوره بین دو جنگ آغاز کرد و وظایف خود را در جامعه ملل بد مدیریت کرد و سپس دست خود را بالا برد و بعد از جنگ جهانی دوم این مشکل را به سازمان ملل متحد رساند. کشور‌های عربی پس از سال ۱۹۴۸ میلادی از جناح‌های رقیب فلسطینی به عنوان بخشی از مجموعه رقابت‌های تکراری بین عربی حمایت کردند و باعث تضعیف وحدت فلسطینیان شدند. ایالات متحده، اسرائیل و اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد چندین کشور مشتری عرب را به دلایل منافع شخصی خود مسلح کردند و هیچ یک از ابرقدرت‌ها توجه کافی به مسئله فلسطین و یا لغو تصمیم اسرائیل برای شهرک سازی در سراسر کرانه باختری نداشتند. هیچ یک از این مداخلات خارجی به حل و فصل مناقشه اسرائیل و فلسطین کمک نکرد و در واقع وضعیت را بدتر کرد.
۴-افراط گرایاندر خاورمیانه مانند دیگر نقاط جهان تعداد اندک افراط گرایان از نظر عددی گاهی اوقات می‌توانند تلاش همراه با حسن نیت برای حل مشکلات دشوار را از مسیر خارج کنند. روند صلح اسلو در دهه ۱۹۹۰ نزدیک‌ترین روندی بود که دو طرف تاکنون برای دستیابی به یک پایان کارآمد برای درگیری به آن دست یافته بودند، اما افراط گرایان در هر دو طرف به تضعیف این مسیر امیدوارکننده برای صلح دامن زدند. در طرف فلسطینی بمبگذاری علیه اسرائیلی‌ها صورت گرفت و در طرف شهرک نشینان اسرائیلی برای مثال در سال ۱۹۹۴ میلادی آنان در اقدامی عمدی برای متوقف کردن تلاش‌های صلح ۲۹ فلسطینی را به قتل رساندند و به دنبال آن یکی دیگر از متعصبان اسرائیلی اسحاق رابین نخست وزیر وقت اسرائیل را ترور کرد. این تحولات به طور غیر مستقیم به بنیامین نتانیاهو کمک کرد تا به نخست وزیری برسد. مخالفت با راه حل تشکیل دو دولت شعار نتانیاهو و ستاره اقبال او بود. در این راستا، نتانیاهو به طور پنهانی از حماس به منظور تضعیف تشکیلات خودگردان فلسطین که جناح میانه روی فلسطینیان محسوب می‌شود و علاقمند به راه حل دو دولتی بوده حمایت کرد. نتایج این حمایت پنهانی را در حمله اخیر حماس علیه اسرائیل در تاریخ ۷ اکتبر مشاهده کردیم.
۵-لابی اسرائیل:گروه‌های لابی گر اسرائیلی در واشنگتن باعث تلقین یک دیدگاه یکجانبه به بدنه سیاستگذاری و تصمیم گیری امریکا شده اند. در نتیجه، آنان سبب شده اند تا امریکا با نگاهی یکجانبه گرایانه به مناقشه موجود میان اسرائیل و فلسطینیان نگاه کند. لابی‌های اسرائیلی فعالانه تلاش کرده اند تا مانع تلاش جدی هر رئیس جمهوری در امریکا شوند که خواستار پایان دادن به این رویکرد بوده است. بیل کلینتون، جورج دبلیو بوش و باراک اوباما روسای جمهور اسبق امریکا همگی به صورت علنی متعهد به دستیابی به راه حل دو کشوری شده بودند و کلینتون و اوباما تلاش‌های جدی برای تحقق آن انجام دادند.
اوباما گفته بود دو کشور برای دو ملت "به نفع اسرائیل، به نفع فلسطین، به نفع آمریکا و به نفع جهان است. " با این وجود، علیرغم اهرم بالقوه عظیمی که در اختیار داشتند هیچ یک از این روسای جمهور امریکا حاضر به اعمال فشار جدی بر اسرائیل (یعنی مشروط کردن کمک نظامی و حمایت دیپلماتیک ایالات متحده به دستیابی به یک توافق عادلانه) نبودند. آنان حتی نمی‌توانستند کمک و حمایت دیپلماتیک آمریکا را مشروط به توقف شهرک سازی توسط اسرائیل و شروع به فروپاشی سیستم آپارتاید در سرزمین‌های اشغالی کنند.
حتی سازمان‌های برجسته طرفدار اسرائیل که از راه حل دو دولتی حمایت می‌کردند از جمله "آمریکایی‌ها برای صلح اکنون" و "جی استریت" هرگز آشکارا از رهبران ایالات متحده نخواستند که این اقدام را انجام دهند یا اعضای کنگره را برای حمایت از اعمال فشار معنی دار بر اسرائیل تحت فشار قرار ندادند. از آنجایی که اسرائیل هرگز از سوی حامی اصلی اش یعنی امریکا ملزم به پاسخگویی نشده دولت‌های پیاپی در اسرائیل هیچ نیازی به مصالحه یا در نظر گرفتن پیامد‌های بلند مدت اقدامات خود احساس نکردند. نتیجه این وضعیت همان طور که من و جان مرشایمر و بسیاری افراد در طول سالیان گذشته هشدار داده ایم همان مصیبتی بود که امروز اسرائیل و فلسطینی‌ها با آن روبرو هستند.
هر یک از این پنج عامل به تنهایی مانعی دلهره آور برای صلح خواهد بود و بدون شک موانع دیگری نیز وجود دارند که من از این فهرست صرفنظر کرده ام. آن چه می‌توانم متاسفانه به شما بگویم آن است که این درگیری به این زودی پایان نخواهد یافت. این یک تراژدی برای اسرائیلی‌ها و فلسطینیان است اگرچه این فلسطینیان هستند که بیش‌ترین ضرر را متحمل می‌شوند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل اسرائیل و فلسطینیان اسرائیل و فلسطینی اسرائیل و فلسطین اسرائیل در سال ایالات متحده کرانه باختری اسرائیلی ها راه حل دو دو دولت تلاش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۵۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط و نشان کشیدن رئیس مجلس نمایندگان آمریکا برای دانشجویان حامی فلسطین
رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از برنامه‌های جمهوریخواهان مسلط بر این مجلس برای وضع مجازات‌هایی علیه دانشجویان حامی فلسطین همچون لغو روادید آنها خبر داد.
به گزارش ایسنا، «مایک جانسون»، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در مصاحبه‌ای به جنبش دانشجویی ضد صهیونیستی که در دانشگاه‌های این کشور فراگیرتر می‌شود برچسب «خشونت، تخریب و یهودستیزی» زده و از تدارک جمهوریخواهان این مجلس برای تحت فشار گذاشتن دانشگاه‌ها برای مقابله با اعتراضات آنها خبر داد.
جانسون در مصاحبه با پایگاه «آکسیوس» گفت به چند کمیته مجلس نمایندگان آمریکا دستور به تحقیقات درباره این اعتراضات را داده است.
جانسون بیان کرد: «من فکر می‌کنم این وظیفه بر عهده ما است و ما از اختیاراتمان استفاده می‌کنیم. ما قدرت نظارت و قدرت قانونگذاری داریم.»
او مقام‌های دانشگاه‌های آمریکا را به استفاده از راه های قانونگذاری برای افزایش فشار بر آنها تهدید کرده و خواستار آن شد که روادید دانشجویی برای دانشجویان معترض حامی فلسطین لغو شده و معافیت‌های مالیاتی در نظر گرفته شده برای آنها از بین برود. به گفته جانسون ۶ کمیته حقوقی رهبری این روند را انجام خواهند داد.
رئیس مجلس نمایندگان آمریکا تهدید کرد: «دانشجویان خارجی که با گروه‌هایی مثل حماس اظهار همبستگی کنند حق ندارند در این کشور باشند.»
او ادامه داد: «شما قرار است شاهد یک اقدام بسیار حساب شده و یک جبهه متحد باشید. این قرار است توجه مقام‌های این دانشگاه‌ها را به خود جلب کرده و فورا آنها را پاسخگو کند.»
به نوشته آکسیوس بحث برخورد با جنبش دانشجویی حامی فلسطین در آمریکا در کنگره با اعتراض نمایندگان ترقی‌خواه حامی فلسطین از جمله «ایلهان عمر»، نماینده فلسطینی تبار دموکرات مواجه خواهد شد.
انتهای پیام
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد